Joan den asteburuan jolastu da sei naziotako txapelketaren lehenengo jardunaldia. Sorpresa eta joko handirik gabe joan da jardunaldi hau.
Ingalaterra eta Galesen arteko partidua ikusteko betarik ez nuen izan eta ez dut honen komentariorik egingo. Twickenhameko zelaiak ehun urte betetzen zituen eta etxekoek omenaldia egin zioten Galestarrei irabazita. Berezitasun gisa, komenta dezakegu,partida honetan ingelesek mendeurrena ospatzeko garai hartako moduan jantzita jolastu zutela (argazkian ikusten den moduan). Emaitza 30-17koa izan zen, eta esaten dutenez, Ingalaterra nagusi izan bazen ere, markagailuak erakusten duen diferentzia ez zen hainbestekoa izan.
Partida honen aurretik jolastu zen Irlanda eta Italiaren artekoa Dublingo Croke parken. Nire iritziz ez zen partidu oso ona izan, arrazoia sinplea, batzuek nahi izan ez zutelako, eta besteek ezin izan zutelako. Ezina eta nahigabekeria juntatu ziren. Italliarren ezina, jokaldi dotore bat edo beste egin bazuten ere, agerian gelditzen bait da behin eta berriz selekzio honek txapelketa hau jokatzeko maila ematen ez duela. Aurrelari sendoak, ilusioa, eta gogoa aportatzen dituzte. Jokorik ez. Irlandarrek berriz ez zuten batere arriskatu, lehen zatian nahikoa abantaila lortu zuten, eta joku ikusgarriagoa eskeini zuten. Atsedenaldira 23-8ko emaitzarekin joan ziren eta bertan gelditu ziren, aldfageletan. Bigarren zatian ahal beste aldaketa egin , eta indarrak Pariserako gorde zituzten. Bigarren zati osoan 6 puntu besterik ez zituzten gauzatu irlandarrek eta 3 italiarrek, besterik ez dugu komentatuko eskeinitako ikuskizun aspergarriaren omenez. Norbait aipatzekotan Irlandako taldea aipatu behar dugu,kasu honetan egin dezakeenaz egin zuenaz baino gehiago. Ikusten zaio talentua taldeari, eta ea datorren larunbatean daukana emateko gai den. Izen propioak: Thomas O´Leary, Heaslip, Brian O´driscoll, eta Ronan O´Gara. Partiduko jokalaririk onena , Munstergo Paul O´Conell.
Igandean bazkalostean Eskozia eta Frantzia aurrez aurre. Honetaz ere antzeko zeozer esan dezakegu, Frantziak errez irabazi zuen nahiz eta eskoziarrek borondate osoa agertu zuten, baina ezinarekin topatu ziren hauek ere. Eskoziarrek kasta osoz ekin zioten behin eta berriz frantziako defentsa hausteko ahaleginari, eta lortu zuten zenbaitetan, baina lortzen zuen jokalaria bakarrik sartzen zen Frantziarren zelaiean , babesik gabe, bilustik, berezkoa bihurtzen ari zaien joko anarkikoaren seinale. Denen artean azpimarratuko nituzke Paterson aztelari eta puntugilea, eta Beattie zortzia ahaleginaren eta saiakerarn eredu. Frantziak Irlandak bezalaxe frenoarekin jolastu zuen. Aurrean oso ondo, antolaturik eta nagusitasunez. Ez zitzaidan hainbeste gustatu hiru laurdeneko lerroa. Uztartze erditik hasita, Clermonteko Morgan Parra aritu zennpostu hionetan eta ez zitzaidan asko gustatu. Nahiago nuke Michalak haseratik jardín izan balitz. Zabaltzaile lanetan Thrin Duc, besterik gabe. Bi zentroak finago ibili ziren, Jauzion eta Basteraud, bigarrena batez ere bi entsegu erdietsiz. Hegaletan, zero patatero, agian ez bere erruz baloirik jaso ez zutelako, min hartzen besterik ez genituen ikusi Rougerie eta Avirongo Benjamin Fall. Atzean Poitrenaud, exkax. Partiduko jokalaririk onena duda izpirik gabe, Imanol Harinordoqui. Sekulako partidu borrokatu eta borobila egin zuen Donibane Garazikoak
