Profesionaltasunaz

Egun hauetan VI nazioetako torneoaz eta urrezko kopaz hitzegiteko asmoa nuen, eta oso labur egingo dut, bi txapelketa hauetan gertaturiko beste gauza batzuetaz luzeago hitzegiteko. VI nazioetako torneoan Frantziak nagusitasuna azaldu zuen Irlandaren kontra, Galesek azken unean irabazi zion modu epikoan Eskoziari, eta Ingalaterrak juxtu juxtu irabazi zuen Erroman. Urrezko kopan Bera Bera gailendu zen Anoetan Ordiziaren kontra, eta Urbietako “zelaian” Gernikak Hernaniri irabazi zion ozta ozta, 70 minututan 0-0ko markagailuari eutsi ostean.
Mamira.
Jakina da azken urteotan errugbyak profesionalizazioruntz pausoak eman dituela. Askok esango dute aurrerapausoak izan direla. Nik zalantzak ditut honen inguruan ordea. Ez naiz ni inor inork babarrunak nola irabazi behar dituen esateko, baina kirol honetan, profesionalizazioak eragin dituen ondorio batzuetaz aritzeko asmoa badut behintzat. Horretaz jardun nuen beste sarrera batean eta ez naiz gehiago luzatuko: Aldaketa fisikoak, talentuaren gainetik aurrekontuek duten nagusitasunaz… nire eritzia garbia da. Profesionalizazioak ez dio onurarik ekartzen errugbyari, edo onurak baino gehiago dira kalteak, nire uste apalean behintzat. Kirol noble honen prostituzioa bizitzen ari gara, lagunak.
Esaten ari naizen honen adierazgarri, astebukaera honetan izan diren bi gertakari. Bere profesionaltasunaz arro diren jokalari eta entrenatzaileak gertakari hauen protagonista.
Lehena Galesen gertatutakoa, Cardiffen. Gales eta Eskoziaren arteko norgehiagokaren aurretik polemika bizia piztu zen zelaiaren sabaia zela eta. Millenium estadioak jasotzen diren sabaia horietako bat duela eta, bere joko “ikusgarriagoari” etekina ateratzeko, Galesko entrenatzaileak larunbaterako iragarrita zeuden euriak zirela eta sabaia ixtea proposatu zuen. Honetarako Eskoziako entrenatzailearen bahimena behar zuen ordea, eta honek ez zuen eman. Sekulakoak entzun ziren partida aurreko egunetan Eskoziako entrenatzailearen erabakia zela eta… horrek ikuskizuna ilunduko zuela, horrela ezin direla sponsorrak erakarri, joko itsusia gailenduko zela… ba sabaia irekita mantendu zen, eta larunbatean Galesko zeruaren azpain ikuskizuna ikusi ez bazen, nik betaurreko berriak behar ditut. Agian profesionalagoa izango ote zen Galeseko jokalari batzuek garaipena ospatzeko aukeratu zuten modua? Batzuek irakurriko zenuten prentsan, hirugarren denbora ospatzen ari ziren hoteleko golf karrito bat hartu, eta nola harrapatu zituzten erabat mozkortuta autopista batean gidatzen bi jokalari profesional galestar… denok egin ditugu tontakeriak hirugarren denboratan ordea, eta honek jakina ez ditu sponsorrak uxatzen.
Beste gertakaria Gernikako zelaiean gertatu zen. Zelaia zeozer esatekotan, Laidako hondartzan hondar gehiago baitago. Hau gertatzen da, besteak beste dirua argentinatik jokalari profesionalak ekartzen xahutzen denean, bizkaitarren poltsikotik ateratzen den dirua. Eta nire uste apalean ,Gernikako jokalariek beraiek ikusiko dute zein puntutaraino jarri nahi duten bere osasuna arriskuan halako zelaiean jolastuta, baina arerioa halako zelai batean jolastera behartzea ez zait etikoa iruditzen. Eskerrak ez zen lesio larririk gertatu behintzat. Ez zen hala ere gertatu zen okerrena izan. Gernikako jokalari batek, arroin batek, bere profesionaltasuna azaltzeko edo, Hernaniko jokalari gazte bati, kontura ez zetorren ukabilkada bat eman eta lurrean uzti zuen konorterik gabe. Partiduko kakak partiduan gelditu behar duela pentsatzen duenetako bat naiz, horretan bait datza kirol honen nobleziak; baina kasu batzuetan pazientzia noblea ere, agortu egiten da. Ederki irabazi uken soldata basurde, bejondaiala